Op Wereld Menopauzedag 2025 kwam er mooi nieuws naar buiten! Internationale gezondheidsexperts en vrouwenrechtenorganisaties lanceerden de Power in Menopause Declaration - een wereldwijde oproep aan de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), overheden en bedrijven om de overgang eindelijk serieus te nemen door beleid en richtlijnen te ontwikkelen die vrouwen in de overgang echt ondersteunen. Wereldwijd hebben gezondheidsorganisaties, bedrijven en maatschappelijke leiders hun handtekening gezet onder dit verdrag. Voor het eerst in de geschiedenis wordt de menopauze opgenomen in het internationale gezondheidsdebat.
De overgang is een maatschappelijke kwestie
Dit is een superbelangrijke stap! Deze verklaring erkent dat de overgang niet slechts een individueel vrouwelijke aangelegenheid is, maar een maatschappelijke kwestie die aan veel meer vlakken raakt: denk aan gezondheidszorg, werk en algeheel welzijn. Naar schatting zullen rond 2030 ruim 1,2 miljard vrouwen wereldwijd in of na de overgang zijn. Laten we proberen verder te kijken dan dit cijfer, het gaat om zoveel levens, gezinnen en carrières die geraakt worden door iets wat zo lang beschouwd werd als een individueel probleem, waar bovendien nog een taboe op rust ook!
Niet meer lijden in stilte
Wereldwijd staan vrouwen op om te praten - soms zelfs te schrééuwen - over de menopauze. Eindelijk. Want het is geen fase die je ‘gewoon moet ondergaan’, of iets waar je ‘niet te veel aandacht aan moet besteden’. Natuurlijk hoort het bij het leven, en ja, bij veel vrouwen worden de klachten na verloop van tijd milder. Maar dat betekent niet dat we moeten lijden in stilte. Lawaai moeten we maken. En daar helpt deze verklaring enorm bij.
“Voor alle dochters voel ik een verantwoordelijkheid op dit vlak”
Voor onze dochters
Door te praten, door zichtbaar te zijn, door openlijk te delen wat er met ons gebeurt, doen we iets veel groters dan alleen erkenning vragen. We doorbreken een patroon van schaamte en taboe. En dat doen we ook voor onze dochters. Ik schrijf bewust ‘onze’ dochters. Zelf heb ik een zoon, geen dochter, maar ik ben er wel een. Ook heb ik vriendinnen met dochters. Misschien jij ook. Of buren met dochters. Voor alle dochters voel ik een verantwoordelijkheid op dit vlak. Om bewustzijn en educatie te bevorderen. Ervoor te zorgen dat zij niet in onwetendheid opgroeien én dat de wereld waarin ze opgroeien niet onwetend is.
Ontwrichtende hormonen in de puberteit
Steeds meer onderzoek laat zien dat hormonale veranderingen ook bij jonge meisjes een grote invloed hebben. Vooral meisjes met ADHD ervaren al vroeg hoe ontwrichtend hormonen kunnen zijn. Vanaf een jaar of veertien kunnen zij te maken krijgen met hevige PMS of zelfs PMDD - een ernstige vorm van hormonale ontregeling die heftige stemmingswisselingen, woede, angst of verdriet veroorzaakt. Een week voor hun menstruatie kunnen ze zich compleet iemand anders voelen.
“We helpen jongens en mannen begrijpen wat er met hun zus, vriendin of moeder gebeurt.”
Help jongens begrijpen wat er met hun zus, vriendin of moeder gebeurt
Voor een meisje dat midden in de puberteit zit, met een veranderend lichaam en nog zoekende naar wie ze is, kan dat enorm verwarrend zijn. En het heeft impact op alles: op haar thuissituatie, op school, bij vrienden, op sportclubs. Als wij nou het voorbeeld geven en open zijn over wat hormonen doen - in onze cyclus, in de overgang, in elke levensfase - bouwen we aan kennis die jonge meisjes helpt zichzelf te begrijpen. En we helpen jongens en mannen begrijpen wat er met hun zus, vriendin of moeder gebeurt.
Hormonale voorlichting
Wij, vrouwen van nu, hebben de kans (en de verantwoordelijkheid) om die stilte definitief te doorbreken. Laten we thuis niet alleen seksuele voorlichting geven, maar ook hormonale voorlichting. Laten we uitleggen wat hormonen doen, waarom je je soms zo anders voelt voor je menstruatie, en wat slaap, voeding en rust ermee te maken hebben. En laten we de jongens niet vergeten, ook zij krijgen met grote hormonale veranderingen te maken in de puberteit.
Zo geven we onze kinderen iets dat veel waardevoller is dan advies: we geven ze zelfkennis. En zelfkennis beschermt tegen schaamte, verkeerde diagnoses en het idee dat er iets mis met je is als je je anders voelt.
