Met een leeftijd tussen de 12 en 27 jaar is Gen Z nú al bang om te verouderen. Zo sprak Linda met een moeder die zich zorgen maakt om haar 12-jarige dochter, die een hele skincare-hoek in haar kamer heeft. Als oorzaak wijzen mensen meestal naar sociale media: jonge meiden zien leeftijdsgenoten (of influencers waar ze tegenop kijken) op TikTok wel vijftien verschillende crèmes op hun gezicht smeren voor ze naar school of werk gaan en worden daardoor beïnvloed.
Geen gekke gedachte: op zo’n leeftijd zijn de meeste kinderen heel gevoelig voor wat de mensen in hun omgeving doen. Maar wie de oorzaak bij sociale media legt, kijkt niet ver genoeg. Want wie moedigt meisjes van 13 aan om filmpjes over cosmetica te plaatsen, in de hoop dat ze daar (later) gratis producten voor toegestuurd krijgen? Dat zijn de cosmeticabedrijven zelf.
Het is normaal dat pubers zich zorgen maken over jeugdpuistjes, dat ze kritisch naar hun gezicht kijken en zich afvragen waarom ze een bobbel op hun neus hebben en twijfelen of ze hun wenkbrauwen verder moeten epileren. Gen Z zal, met die leeftijd tussen de 12 en 27 jaar, misschien wel de grootste twijfels over hun lichaam hebben: ben ik wel normaal?
Maar je zorgen maken over rimpels, ouderdom en de vergankelijkheid in het algemeen: dat is toch ongelofelijk triest op zo’n leeftijd. Als tiener of twintiger zijn er meer dan genoeg dingen die het leven zwaar en ingewikkeld maken, maar de meeste mensen kijken op deze periode terug als een tijd waarin ze dachten dat tijd oneindig was. Dat ze nooit oud zouden worden, dat de grote mensenwereld nog op kilometers afstand lag.
Als wij naar foto’s van onszelf als puber kijken, denken we doorgaans: ach, waarom was je zo onzeker? Kijk hoe jong je nog was! Om ons dat nu opnieuw met die harde blik in de spiegel af te vragen.
